☣ مقاله جنایی ☣ چرا برخی قاتلان زنجیره‌ای به جنایات خود اعتراف می‌کنند؟

چرا برخی قاتلان زنجیره‌ای به جنایات خود اعتراف می‌کنند؟​

​

♤لحظه اعتراف♤​

تصور کن تو یه اتاق بازجویی سرد، یه قاتل زنجیره‌ای روبروی کارآگاه نشسته و یهو شروع می‌کنه به اعتراف به قتل‌هایی که سال‌ها مخفی کرده. چرا؟ قاتلایی مثل جفری دامر یا تد باندی، که ده‌ها نفر رو کشتن، گاهی خود به خود همه‌چیز رو لو می‌دن. روان‌شناسا می‌گن این اعترافات از یه جای پیچیده تو ذهنشون میاد. بیاین ببینیم چی باعث می‌شه این هیولاها ل*ب باز کنن.

♤تسکین روان یا غرور؟♤​

بعضی قاتلا اعتراف می‌کنن چون بار عذاب وجدان داره خردشون می‌کنه، حتی اگه سایکوپات باشن. جفری دامر، که تو دهه ۹۰ تو آمریکا ۱۷ نفر رو کشت، بعد از دستگیری با جزئیات وحشتناک جنایاتشو تعریف کرد. روان‌شناسا می‌گن این کار یه جور تلاش برای سبک کردن فشار روانی بود. اما برای بقیه، مثل باندی، اعتراف یه جور فخرفروشیه. اونا می‌خوان نشون بدن چقدر زرنگ بودن که این‌قدر از دست پلیس فرار کردن.

♤بازی با پلیس♤​

اعتراف گاهی بخشی از یه بازیه. قاتلایی مثل جان وین گیسی، که ۳۳ جوون رو کشت، اول همه‌چیزو انکار کرد، ولی بعد با یه لبخند سرد شروع به اعتراف کرد، انگار می‌خواست پلیس رو مسخره کنه. روان‌شناسی جنایی می‌گه این قاتلا از کنترل داشتن روی اطلاعات لذت می‌برن. اونا با لو دادن جزئیات، حس می‌کنن هنوز قدرت دارن، حتی پشت میله‌ها.

♤فشار تحقیقات♤​

بعضی وقتا اعتراف به خاطر فشار پلیسه. مثلاً تو پرونده گری ریج‌وی، قاتل گرین ریور، شواهد DNA و بازجویی‌های طولانی بالاخره زبونشو باز کرد. وقتی قاتلا می‌بینن دیگه راه فراری نیست، اعتراف می‌کنن تا شاید تخفیف تو مجازات بگیرن. جرم‌شناسا می‌گن این اعترافات معمولاً بعد از ساعت‌ها بازجویی و شواهد محکم اتفاق می‌افته.

♤تأثیر بر جامعه♤​

اعتراف قاتلا می‌تونه جامعه رو هم آروم کنه هم به هم بریزه. وقتی دامر اعتراف کرد، خانواده قربانیا بالاخره جواب سوالاشونو گرفتن، ولی وحشت عمومی بیشتر شد. رسانه‌ها این اعترافاتو پخش می‌کنن، که گاهی باعث می‌شه قاتل یه جور «سلبریتی» بشه. این موضوع باعث شده بعضی جرم‌شناسا بگن پلیس باید اعترافاتو محرمانه نگه داره تا جلوی تقلید گرفته بشه.

♤پیشگیری و درس‌هایی برای آینده♤​

برای پیشگیری، روان‌شناسا می‌گن باید روی شناسایی زودهنگام رفتارهای خطرناک تمرکز کرد. بچه‌هایی که علائم سایکوپاتی یا خشم غیرعادی نشون می‌دن، باید مشاوره بگیرن. پلیس هم باید تکنیک‌های بازجویی رو بهتر کنه تا قاتلا زودتر اعتراف کنن. اعترافات می‌تونه به حل پرونده‌های سرد کمک کنه، ولی همیشه یه سوال می‌مونه: آیا این اعترافات واقعیه یا بازم یه بازی دیگه‌ست؟

♤سؤال از خوانندگان♤​

فکر می‌کنید چرا بعضی قاتلا حتی با وجود شواهد انکار می‌کنن، ولی بعضیا راحت اعتراف می‌کنن؟ به نظرتون اعترافات باید عمومی بشه یا محرمانه بمونه؟

♤نظر شخصی♤​

این موضوع مثل یه پازل پیچیده‌ست. اینکه یه قاتل بعد از سال‌ها جنایت یهو همه‌چیزو لو می‌ده، هم ترسناکه هم جذاب. فکر می‌کنم اعترافاتشون یه جور فریاد برای دیده شدنه، حتی اگه به قیمت نابودیشون تموم بشه. این داستان بهم یادآوری کرد که ذهن آدما چقدر می‌تونه تاریک و غیرقابل پیش‌بینی باشه. امیدوارم علم روزی بتونه این معماها رو کامل حل کنه.