در حقوق، قتل به معنای سلب حیات از یک انسان توسط انسان دیگری است. به فردی که مرتکب قتل می‌شود، قاتل و به فردی که جان خود را از دست می‌دهد، مقتول گفته می‌شود. قتل می‌تواند عمدی یا غیرعمدی باشد و هر کدام مجازات‌های متفاوتی دارند.
قاتل:
به فردی گفته می‌شود که با قصد و اراده، عملی را انجام می‌دهد که منجر به مرگ شخص دیگری می‌شود.
در قتل عمد، قاتل با علم و آگاهی از عمل خود و با قصد کشتن مقتول، دست به این کار می‌زند.
به عبارتی دیگر، در قتل عمد، عامل اصلی وقوع قتل، وجود قصد و اراده قوی در فرد مرتکب است.
مقتول:
فردی است که قربانی جرم قتل شده و حیات خود را از دست داده است.
در جرم قتل، قاتل حق حیات و ادامه زندگی را از مقتول سلب می‌کند.
مقتول ممکن است در اثر قتل عمد، شبه عمد، یا خطای محض جان خود را از دست بدهد.
انواع قتل از نظر عمدی بودن:
قتل عمد:
در این نوع قتل، قاتل با قصد و نیت قبلی و بدون مجوز شرعی و قانونی، جان دیگری را می‌گیرد.
قتل شبه عمد:
در این نوع قتل، قاتل قصد کشتن نداشته، اما عمل او به گونه‌ای بوده که منجر به قتل شده است. به عنوان مثال، اگر کسی در حال رانندگی با سرعت بالا، ناخواسته عابری را زیر بگیرد و او فوت کند، قتل شبه عمد رخ داده است.
قتل خطای محض:
در این نوع قتل، نه قصد کشتن وجود داشته و نه عمل مرتکب، مستقیماً به مرگ منجر شده است. مثلاً، اگر در یک حادثه تیراندازی، تیری به اشتباه به فردی اصابت کند و او فوت کند، قتل خطای محض رخ داده است.
مجازات قتل:
مجازات قتل عمد در قانون مجازات اسلامی ایران، قصاص است.
اگر اولیای دم (خویشاوندان نزدیک مقتول) از حق قصاص خود بگذرند، ممکن است مجازات قاتل تبدیل به دیه و حبس شود.
مجازات قتل شبه عمد و خطای محض، دیه و حبس است.
آخرین ویرایش: