❃ دفتر دلنوشته ✎ هایش | مهدیس امیرخانی | دل نگار راشای

Mahdis · 2025-05-05

دلنوشته هایش
مهدیس امیرخانی
ژانر : اجتماعی_ تراژدی
بدایت:
شب رخ نموده است و از آینه می‌پرسم؛
می‌شود من هم با حال خوش سراغ نوشتن بیایم؟
تهی بودن پرسشم،
تن خودم را به رعشه می‌اندازد.
آخر اگر من دل خوشی‌ای داشتم،
با نوشتن بی‌گانه بودم!

Mahdis · 2025-05-06

زندگی سیرم کرد،
بی‌آن‌که بدانم چه طعمی دارد!
زندگی مرا رانده است و از مرگ هراسم می‌شود!
درمانده‌تر از منِ امروز،
منِ گذشته است و که می‌داند که منِ آینده کیست؟
هنوز کودکی کردن می‌طلبم.
دلم خنده می‌خواهد و خودم، زیستن!

Mahdis · 2025-05-07

قلبی شکسته‌ام که با شدت می‌تپد،
در من حوصله‌ای مرده است.
در من صبری ویران است.
من آن غنچه شکوفا نشده‌ام که پای کودکی با شیطنت از رویش رد شد.
به راستی،
کدام نگاه و توجه معطوف گلی کوچک در باغی وسیع است؟
کدام گوش می‌شنود فریاد دردهایم را؟

Mahdis · 2025-05-09

قطره قطره اشک شد غمم و چکید روی نوشته‌هایم.
به خود آمدم،
پر از هیچ شدم!
آخر می‌دانید؟
تمام من غم بوده است!
قلمی که گمان می‌بردم اکسیر زندگی است،
قاتل‌ام بوده است!
اخ که من چقدر این قاتل را دوست می‌دارم!

Mahdis · 2025-05-10

زندگی مرا می‌ترساند،
حتی خوشبختی‌هایش نیز رنگ دلهره دارد.
شب‌های بی‌ستاره‌اش، پر از کابوس است.
صبح‌هایش رنگ غروب دارند.
آدم‌هایش،
آخ از انسان‌ها!
به گمان دود و غبار رنج از همین بشر است!
غم‌هایت هدیه کسانی است که ترک‌ات کرده‌اند.
آمدند، دل بردند و شکستند و زیر پا گذاشتند. در پایان نیز رفتند، با خنده هم رفتند.
حال تو مانده‌ای زانو بــــغـ.ـــل درکنج غم!
حال که می‌داند که اندوه بعدی چیست و برای کیست؟

Mahdis · 2025-05-13

دلم بی‌قراری می‌کند،
وسط خیابان پا بر زمین می‌کوبد!
چه می‌خواهد؟
نمی‌دانم!
دمدمی مزاج شده است،
گاهی عشق می‌خواهد،
گاهی محبت گدایی می‌کند،
گاهی شادی می‌طلبد،
گاهی دوست دارد آرزوهایش را برایش بخری،
گاهی می‌خواهد غم‌هایش را نوازش کنی،
گاهی دلش همدم می‌خواهد،
گاهی نیز تنهایی،
آری دلم اندکی آرامش می‌خواهد!

Mahdis · 2025-05-13

گویند؛ برای زیستن، تلاش کن!
آخ که این زندگی عجیب قلقلکم می‌دهد.
برای نفس کشیدنت شرط می‌گذارد!
ای زندگی!
اجبارم می‌کنی به بودن،
مگر من تو را خواسته بودمت که این‌گونه مرا در قفس می‌کشی؟
زندانت با تمام بزرگی‌اش برای خودت،
آزادی‌ام را از من مگیر!

Mahdis · 2025-05-13

باید زبان گشاد بر رازهای سر به مهر،
پس بگذارید بگویم که پیش از بهار کالبدم،
فصل خزانم متولد شد،
گویند آینده ساختنی است.
ولیکن با کدامین آجر؟
من تنها خرابه‌هایی از گذشته به یادگار دارم که یکایک بر سرم آوار شدند.

Mahdis · 2025-05-16

دوری با ما عجین است،
دوریم از آرزوهای‌مان،
از شادی‌های بی‌پایان،
از خوشبختی بی‌پایاب و گاه دوریم از گوشه نشینان دل!
آخ که هر چه بر ما نزدیک است غم است!
کاش بتوانم غم را دوست داشته باشم،
آن زمان او را هم از دست خواهم داد!

Mahdis · 2025-05-16

دنیا با تمام فراخی‌اش به تنگم می‌آورد،
آخر تمام کوچه پس کوچه‌هایش را به دنبال عشق زیر پا گذاشتم،
ولیکن عشق اگر عشق باشد که در کوی و برزن پیدایش نمی‌شود!
در شرح حالم چه بگویم؟
زمانی که قصه دل دراز است و زبان قاصر!
دل که لبالب درد باشد و خنده بر ل*ب، همین می‌شود!
آری خنده بر ل*ب زدم تا کس نداند درد من،
شدم شادترین غمگین جهان!

❃ دفتر دلنوشته ✎ هایش | مهدیس امیرخانی | دل نگار راشای

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات

Mahdis

نظارت رمان + کاندیدای مدیریت ادبیات