یکی از پرتکرارترین اشتباهات نگارشی در زبان فارسی، بهویژه در نوشتن داستان یا رمان، اشتباه در نگارش فعلهایی مثل «بذار»، «بگذار» و «بزار» است.
بیایید ساده و دقیق بررسی کنیم:
«بگذار»
در واقع فعل اصلی « گذاشتن» در حالت امری است.
کاربردش بیشتر در نثر رسمی، شعر، نثر ادبی یا زبان نوشتاری رمان است، بهخصوص وقتی راوی یا لحن داستان، جدی یا شاعرانه باشد.
مثال در نثر ادبی:
« بگذار زمان بگذرد، شاید فراموشی چارهی درد باشد.
بگذار باد، نامهها را با خود ببرد. »
«بذار»
«بذار» شکل محاورهای و گفتاری همان «بگذار» است.
در دیالوگها یا روایتهایی با لحن...
بیایید ساده و دقیق بررسی کنیم:

در واقع فعل اصلی « گذاشتن» در حالت امری است.
کاربردش بیشتر در نثر رسمی، شعر، نثر ادبی یا زبان نوشتاری رمان است، بهخصوص وقتی راوی یا لحن داستان، جدی یا شاعرانه باشد.

« بگذار زمان بگذرد، شاید فراموشی چارهی درد باشد.
بگذار باد، نامهها را با خود ببرد. »

«بذار» شکل محاورهای و گفتاری همان «بگذار» است.
در دیالوگها یا روایتهایی با لحن...
برای مشاهده کامل پست وارد شوید یا ثبتنام کنید.