♦ فن فیکشن ✎ راکوئیرن| ballerina | نویسنده|راشای

ballerina · دوشنبه ساعت 22:08

عنوان: راکوئیرن¹
ژانر: اکشن، درام، معمایی
نویسنده: فاطمه.ع
خلاصه:
یک قهرمان تنیس، یک گردنبند نفرین شده. سه نام که رازی خونین را پنهان کرده‌اند...
وقتی راکتش حقیقت را به زمین می‌کوبد، خاکسترهای گذشته زنده می‌شوند.
گاهی باخت، تنها راه پیروزی است...

1. Ra-koi-ren( ضربه‌ای که تمام قوانین بازی را شکست، راکت آهنین)

Saba molodi · دوشنبه ساعت 22:44

« به نام یزدان پاک »

« اصالت نویسنده نه در سبک و شیوه بلکه در نحوه تفکر و اعتقادات اوست. »

نویسنده گرامی؛ تشکر از اعتماد شما بابت قرار دادن اثر هنری‌تان در مجموعه تخصصی رمان راشای.

لطفا جهت اطلاع از قوانین تایپ رمان بر روی لینک زیر کلیک کنید:

〓 قوانین و مقررات ⚖️ موضوع 'قوانین تایپ رمان و سطح بندی رمان | انجمن رمان نویسی راشای'

2025-03-08

« قوانین تایپ رمان »

نویسنده گرامی جهت تایپ رمان خود پس از خواندن قوانین به تاپیک زیر مراجعه نمایید:

درخواست تایید رمان

ریاست دپارتمان کتاب:
@Blueberry

کادر نظارت رمان:
@Mahdis
@Saba molodi
@pegah.reaisi

توجه فرمایید رعایت قوانین زیر الزامی‌ست.

پس از تایید رمان و زدن تاپیک رمان‌خود به ساب تالار درخواست عنوان کاربری مراجعه کرده و طبق نمونه تاپیک

نمونه تاپیک درخواست عنوان کاربری

اقدام به درخواست رنک‌نویسنده انجمن کنید.
جهت ادامه تایپ رمانتون در انجمن راشای داشتن این رنک الزامی‌ست.

«قوانین تایپ»

از...

نویسنده گرامی رعایت قوانین تایپ رمان و قوانین انجمن رمان نویسی راشای الزامی‌ست.

«قلمتان مانا»

« پرسنل مدیریت راشای »

ballerina · دیروز ساعت 08:37

سخن نویسنده:
به نام خدا
قبل از اینکه رمانم رو شروع کنم، باید چند نکته رو بگم.
این رمان برگرفته از انیمه یا مانگا شاهزاده تنیس یا قهرمانان تنیس هست، تو این فن‌فیکشن همه‌ چیز سرجای خودشه. کاراکترا‌ها هیچ تغییری در شخصیتشون ندادم، اما چندین کاراکتر رو اضافه کردم.
امیدوارم بتونم این رمان رو با همراهی شما و با پیشرفت قلمم به اتمام برسونم.
***

مقدمه:
خط قرمز بین برنده و بازنده، باریک‌تر از تور تنیس بود...
هر ضربهٔ رن، سوالی قدیمی را زنده می کرد:
- چرا نانجیرو از دیدن گردنبند، رنگ می‌باخت؟
- چرا توپ‌های تمرین همیشه به نقطهٔ سوختهٔ حصار می‌خوردند؟
بازی واقعی، پشت خطوط زمین آغاز می‌شود...
و حالا نوبت توپ قرمز است.

ballerina · دیروز ساعت 08:39

فصل اول:
صدای برخورد توپ به زمین، سکوتی سنگین را در استادیوم درهم شکست. رِن اچیزن ¹با حرکتی ر*قص‌وار توپ را به بالا پرتاب کرد، مچش چرخید، رگ‌هایش برجسته شد و در یک چشم برهم زدن، ضربه‌ای سریع و کشنده زد. توپ با چرخشی مارپیچی و سرعتی باورنکردنی، مستقیماً به سمت جسیکا وایت²، شلیک شد.
جسیکا نفسش در سینه حبس شد. پاهایش سنگین به زمین چسبیده بودند، انگار ریشه دوانده بودند. راکت در دستان لرزانش وزنی غیرقابل تحمل پیدا کرده بود، توپ مثل تیری به قلب زمین خورد.
- پانزده–صفر!
صدای داور مثل تازیانه دیگر بر روح جسیکا فرود آمد. نگاهش ناامیدانه به رن دوخته شد، اما چشمان مشکی او سرد و خالی بود، انگار نه انگار که همین صبح، پشت در رختکن، همین دختر با صدای آرام به او گفته بود «نگران نباش این فقط یه بازیه...

ballerina · دیروز ساعت 08:39

ناگهان، داور فریادش را در فضای خاموش استادیوم طنین‌انداز کرد:
- به دلیل کناره‌گیری جسیکا وایت، رن اچیزن برنده است!
همهمه‌‌ای از حیرت و شاید هم ناراحتی تماشاگران بلند شد، جسیکا سرش را پایین انداخت و سریع از زمین خارج شد، پیش از رفتن، یک‌بار دیگر به رن نگاه کرد اما او حتی به سویش نگاه نکرده بود.
رن کیفش را برداشت و بی‌درنگ چرخید و به سمت درب خروجی رفت، هوای سنگین رقابت پشت سرش ماند. پشت درهای استادیوم، دختر بچه‌ی پنج ساله‌ای با چشمانی درخشان و توپ تنیسی در دست داشت.
به سمتش دوید، خودش را جلوی راهش انداخت، توپ را مثل گنج گران‌بها به سویش گرفت و گفت:
- یه روزی می‌خوام مثل شما قهرمان بشم.
رن ناگهان ایستاد، سردی چهره‌اش برای لحظه‌ای ذوب شد؛ رو به روی دخترک زانو زد، با حرکتی تقریباً لطیف، توپ...

ballerina · دیروز ساعت 08:40

مکثی کرد و نگاهش را روی رن ثابت نگه داشت و گفت:
- بابا فکر می‌کنه داری از مسیرت خارج میشی.
رن این‌بار چشمانش را باز کرد. او آرام نشست و موهایش را از صورتش کنار زد.
- مسابقات قهرمانی آمریکا شروع شده، من جایی نمیرم!
ریوگا پشت سرش رفت و موهای رن را بهم ریخت و گفت:
- مادا مادا دازه، فردا هفت صبح بلیط داری.
رن با خشم بالشتی به سمتش پرتاپ کرد، اما ریوگا با یک حرکت سریع گریخت، خندید و گفت:
- هی هنوزم من تو این خونه سریع‌ترم.
درحالی که می‌رفت، رویش را برگرداند و با جدیتی نادر گفت:
- وسایلت رو جمع کن، مخصوصا راکت جدیدت رو، بابا می‌خواد پیشرفتت رو با چشمای خودش ببینه.

***

سالن ترانزیت فرودگاه جان اف کندی نیویورک، با نورهای فلورسنت آبی، روشن شده بود.
رن با هودی آبی، سفیدش با شلوار سفید که خطوطی...

ballerina · امروز ساعت 04:21

بلندگو آخرین اخطار را داد، هنگامی که رن به سمت گیت‌های پرواز می‌رفت صدای فریاد ریوگا را شنید.
- حواست به داداش کوچولومون باشه، اگه اذیتش نکنی، دیگه خواهرم نیستی!
رن به داخل کابین هواپیما، روی صندلی نزدیک پنجره، نشست و از دور نگاهش به ریوگا داد، که در حال بازی کردن با پرتقالی بود و از گیت دور می‌شد.
صدای خلبان به ژاپنی پخش شد:
- مقصد پرواز 518 JL، به مقصد توکیو خوش‌آمدید.
رن ساعدبندش را در دستش فشرد، پیام، پدرش، مثل خاری در پوستش فرو رفته بود، در ذهنش مرور شد:
«وقتشه برگردی به وطنت»
پنجره را لــ.ـــمس کرد، نیویورک کم‌کم محو می‌شد، شهری که ۱۳ سال در آن زندگی کرده بود. پدرش گفته بود، وقتی یک سال داشت او به نیویورک آمده بود. چیزی از کودکی‌اش به یاد نمی‌آورد.
تصویر ریوما¹، برادر کوچک‌ترش، به...

ballerina · امروز ساعت 04:21

نانجیرو ناگهان مثل مارمولکی سریع حرکت کرد، راکتش را به جلو گرفت و توپ زردی از جیب ردایش شکار کرد.
- سلام دخترونه قبول نیست! می‌خوام ببینم توی این یک‌سال آمریکا چه غلطی بهت یاد داده!
رن به طور غریزی از داخل کیفش، راکتش را بیرون کشید، رن با تمرکز کامل به توپ ضربه‌ای مثل شمشیر وارد کرد، توپ با سرعت برق به سمت نانجیرو می‌رود و به عینک آفتابی‌اش برخورد، می‌کند و کاملا خورد می‌شود.
- هم‌چنان وحشی‌ای ... خوبه.
بیرون فرودگاه، باران ریز می‌بارید، نانجیرو رن را به سمت‌ ون قراضه‌ای که پر از توپ‌های تمرینی تنیس بود، هدایت کرد.
رن در صندلی عقب نشست. بوی کهنه‌ی صندلی ترکیبی از عرق و چوب بود.
- ریوما نمی‌دونه میایی... می‌خوام ببینم چطوری با خواهر بزرگ‌ترش برخورد می‌کنه.
رن آخرین باری که ریوما را دیده...

ballerina · امروز ساعت 04:22

رن نگاهش رنگ دیگری گرفت، درست مسابقه با جسیکا، پوزخندی زد و با حرکت ر*قص‌وار توپ را به بالا پرتاپ کرد، مچش چرخید، با رگ‌هایش برجسته شد، در یک چشم بر‌هم زدن ضربه‌ای سریع و کشنده زد. توپ با همان چرخش مارپیچی‌اش و با همان سرعت، به سمت ریوما پرتاپ شد.
ریوما نیشخندی زد.
- مثل سرویس چرخشی منه!
نانجیرو با لبخندی محوی به رقابت این خواهر و برادر نگاه کرد.
- پدر امتیاز‌ها اعلام کن.
رن این حرف را زده بود، نانجیرو به سمت جایگاه رفت و سکوی آن بالا رفت و گفت:
- پانزده_ صفر.
باران که حالا تبدیل به یک پرده‌ی غلیظ شده بود،‌ که زمین خاکی را به صحنه‌ای مه‌ آلود، تبدیل کرده بود. قطرات سنگین روی راکت‌هایشان میلغزیدند و صدای برخوردشان با سطح زمین، ضربان نامنظمی به فضای مسابقه می‌داد.
رن با حرکتی سریع موهای...

ballerina · امروز ساعت 04:22

نانجیرو با حرکتی سریع از سکوی پایین پرید. راکت‌چوبی‌اش بالای سرش گرفت.
- بسه، خط پایان!
رن راکتش را محکم فشار داد:
-هنوز یه ست نشده پدر، فقط سه ضربه... .
نانجیرو همان، طور به سمت ون می‌رفت، با خشم گفت:
- زمین لغزنده‌ست، اگر یه دونه از اون دندون‌های خوشگلت، بشکنه‌. مگومی میاد به خوابم با چوب بیس‌بال میوفته دنبالم.
***
پس از پایان مسابقه، سکوت سنگینی فضای ون را فرا گرفته بود. ریوما به پنجره خیره شده بود، انگشتانش بطری پونچا را فشار می‌داد، انگار تمام وجودش در حال محاسبهٔ حرکاتی بود که می‌توانست رن را در دور بعد شکست دهد. «چطور می‌تونم از یه ست جلوتر برم؟ اون دیگه فقط خواهرم نیست... رقیبمه.»
ریوما به یاد آورد، زمانی که هر دو کودک بودند، رن همیشه سعی می‌کرد از او تقلید کند. او نیز راکت تنیس...

♦ فن فیکشن ✎ راکوئیرن| ballerina | نویسنده|راشای

ballerina

نویسنده راشای

Saba molodi

کاندیدای نظارت رمان

〓 قوانین و مقررات ⚖️ موضوع 'قوانین تایپ رمان و سطح بندی رمان | انجمن رمان نویسی راشای'

پیوست‌ها

ballerina

نویسنده راشای

ballerina

نویسنده راشای

ballerina

نویسنده راشای

ballerina

نویسنده راشای

ballerina

نویسنده راشای

ballerina

نویسنده راشای

ballerina

نویسنده راشای

ballerina

نویسنده راشای